Enema, inaczej lewatywa to dość prosty i bezpieczny zabieg, polegający na wlewaniu do jelita grubego przez odbyt specjalnego płynu, który pomaga pozbyć się zaparć poprzez usunięcie z jelita grubego zalegającego kału. Sprzęt do hydrokolonoterapii można kupić w każdej aptece, ale przed samodzielnym wykonaniem zabiegu w domu, najlepiej zasięgnąć konsultacji personelu medycznego, jak prawidłowo to zrobić, by uniknąć obrażeń czy urazów. Czasami lewatywa też jest stosowana przed wykonaniem kolonoskopii lub podczas badań radiologicznych (lewatywa baru), które dają możliwość zbadać odbyt i okrężnicę w celu wykrycia stanów zapalnych, polipów czy nowotworów.
Spis Treści
Lewatywa – kiedy się stosuje?
Zaparcie to długoterminowe zaleganie pokarmu w jelicie grubym, które powoduje problemy z defekacją. Charakteryzują się rzadkim wypróżnianiem – blisko trzech razy w tygodniu albo rzadziej. Przyczyną zaparć krótkotrwałych może być niedobór błonnika w diecie, niska aktywność fizyczna lub niedobór wody w organizmie. Lewatywa jest ostatnią deską ratunku w leczeniu zaparć i jest stosowana wtedy, kiedy dieta i inne sposoby zawiodły.
W jakich jeszcze przypadkach stosuje się lewatywę?
- przed badaniami okrężnicy\jelita grubego w celu uzyskania lepszego obrazu
- przed porodem.
Rodzaje lewatyw
Zrobienie lewatywy nie jest zadaniem dość trudnym, ale wymaga nieco wprawy, więc jeżeli chcesz wykonać ten zabieg samodzielnie w domu, na początku lepiej skorzystać z pomocy pielęgniarki, która podpowie, jak to prawidłowo zrobić.
Wyróżnia się następujące rodzaje lewatyw:
- lewatywa oczyszczająca z soli fizjologicznej z dodatkiem sody oczyszczonej i octu jabłkowego. Tego typu enemę wykonuje się w celu przywrócenia prawidłowej pracy jelita grubego;
- enema z różnymi dodatkami, takimi jak kawa, mydło, rumianek, chili, czosnek itp.
Jak się przygotować do lewatywy?
Lekarze ostrzegają, by nie robić lewatywy na własną rękę w celu pozbycia się zaparć, ponieważ problemy z defekacją mogą być jednym z objawów różnych groźnych chorób. Najpierw należy pójść do lekarza, wykonać odpowiednie badania i dopiero później, jeżeli lekarz zaleci wykonanie zabiegu enemy, można robić go samemu w domu.
Czego będziesz potrzebować do wykonania wlewu doodbytniczego:
- zdezynfekowany sprzęt do lewatywy
- wazelina lub olej
- płyn doodbytniczy.
Przed wykonaniem lewatywy należy opróżnić pęcherz moczowy oraz zmierzyć rozmiar rurki, ponieważ w odbycie powinno się znaleźć nie więcej niż 5-7 cm rurki. Pamiętaj też o zabezpieczeniu podłogi w wannie czy toalecie ścierką, w przypadku jeżeli płyn wydostanie się z odbytu.
Enema – jak zrobić lewatywę w domu?
Zabieg enemy można wykonać samodzielnie w domu. Przed zabiegiem można poprosić pielęgniarkę o udzielenie szczegółowych informacji, jak to prawidłowo ją zrobić. Unikniemy w ten sposób urazów czy powikłań.
Jak wykonać wlew doodbytniczy – krótka instrukcja
- Przygotuj sprzęt do lewatywy oraz płyn do wlewania do odbytnicy (sprawdź temperaturę roztworu – normalna temperatura to 36-37 stopni Celsjusza).
- Połóż się na boku, ugnij nogi w kolanach, przyciągnij do klatki piersiowej.
- Posmaruj końcówkę kanki olejem czy wazeliną.
- Później powoli odblokuj kranik i wlej zawartość woreczka do odbytu.
- Leż spokojnie kilka minut, później możesz zacząć się ruszać.
- Parcie na stolec pojawia się z reguły w ciągu kilku minut po wykonaniu zabiegu.
Lewatywa – korzyści
Jak już wspominaliśmy wcześniej, zabieg enemy pomaga się pozbyć uporczywych zaparć, nawracających wymiotów, nudności, bólów brzucha. Jeżeli w ciągu kilku minut lub godzin po zrobieniu lewatywy, nie doszło do defekacji, musisz koniecznie się skonsultować ze swoim lekarzem.
Zwolennicy medycyny alternatywnej stosują lewatywę w celach odchudzających, detoksykacyjnych oraz leczniczych (pozbycie się nawracającego bólu głowy, poprawa odporności i kondycji skóry, oczyszczanie krwi, poprawa pracy układu pokarmowego).
I na zakończenie warto też wspomnieć o przeciwwskazaniach do wykonania zabiegu. Należą do nich:
- ciąża
- dzieci poniżej trzeciego roku życia
- choroby serca i nerek
- nadciśnienie
- niedrożność jelit
- osoby po przebytej operacji jelita.
Pamiętać też warto o skutkach ubocznych hydrokolonoterapii, takich jak podrażnienie i uszkodzenie otaczającej tkanki, obecność krwi w kale, krwawienie z odbytu. W rzadkich przypadkach może dojść do zatorowości płucnej.
