Choć marihuana jest powszechnie znana jako narkotyk rekreacyjny, to od tysięcy lat jest stosowana w celach leczniczych. THC (delta-9-tetrahydrokanabinol) jest jednym ze stu związków chemicznych, nazywanych kannabinoidami, występujących tylko w rodzaju konopi indyjskich. Jest odpowiedzialny za działanie psychoaktywne marihuany.
Organizm ludzki to mnóstwo różnych narządów i układów. Wśród nich na szczególną uwagę zasługuje układ endokannabinoidowy, który bierze udział w regulacji nastroju, motywacji, głodu i sytości. Poza tym reguluje pracę układu immunologicznego.
Układ endokannabinoidowy wytwarza endokannabinoidy – endogenne neuroprzekaźniki wiążące się z receptorami kannabinoidowym. Występują one w układzie nerwowym. Kiedy THC dostaje się do organizmu, łączy się z receptorami kannabinoidowymi w mózgu i stymuluje je. Poprzez stymulację receptorów CB1 THC prawdopodobnie powoduje zwiększony apetyt, bezsenność, nudności, łagodzi ból i zwalcza stany zapalne.
Konopie zawierają ponad 400 różnych związków chemicznych. Jednym z nich jest CBD, który w przeciwieństwie do delta-9-tetrahydrokanabinolu, który ma działanie psychoaktywne, nie ma właściwości narkotycznych.
W 2018 roku Food and Drug Administration (FDA) zatwierdziło stosowanie Epidiolexu, leku na bazie kannabidiolu (CBD) pochodzącego z rośliny konopi indyjskich, do leczenia zaburzeń napadowych. Jak wynika z najnowszych badań naukowych, olej z konopi siewnych, który powstaje poprzez ekstrakcję CBD z alkoholem, CO2 czy innym olejem, posiada wiele właściwości prozdrowotnych. Medyczna marihuana zalegalizowana została w Polsce w roku 2017.
Spis Treści
Medyczna marihuana – w jakich chorobach się ją stosuje?
Liczne badania naukowe potwierdzają właściwości lecznicze marihuany. Ze względu na swoje działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne najczęściej jest stosowana w leczeniu na przykład takich schorzeń:
- AIDS
- anoreksja (poprawia apetyt)
- artretyzm
- nowotwory
- przewlekły ból
- jaskra
- migrena
Pamiętać jednak warto o tym, że medyczna marihuana jest jedynie środkiem wspomagającym tradycyjne leczenie. Nie leczy samej choroby, lecz łagodzi jej objawy, więc nie warto marihuaną zastępować leków konwencjonalnych.
Marihuana – zagrożenia
Regularne palenie marihuany niesie za sobą wiele zagrożeń psychicznych, wśród których bez wątpienia warto wymienić uzależnienie psychiczne, stany lękowe i nawet psychozę.
Objawy uzależnienia od marihuany:
- ból gardła
- wahania nastroju
- zaburzenia pamięci i koncentracji
- brak motywacji i apatia.
Uzależnienie fizyczne od THC jest rzadkością i występuje jedynie u osób, które codziennie palą bardzo dużo marihuany.
Objawy odstawienia marihuany:
- rozdrażnienie
- nudności, wymioty
- brak apetytu
- bezsenność
- niepokój.
Jak wykazały badania, dym z marihuany jest tak samo toksyczny, jak dym papierosowy, więc długotrwale palenie marihuany może powodować przewlekłe zapalenie oskrzeli i zapalenie dróg oddechowych oraz zwiększa ryzyko rozwoju nowotworów.
Medyczna marihuana – działania niepożądane
Medyczna marihuana, podobnie jak każdy inny lek, ma pewne skutki uboczne. Do najgroźniejszych bez wątpienia należy uzależnienie. Dlatego sprawa leczenia marihuanom jest dość kontrowersyjna. Marihuana nie doprowadza do uzależnienia fizycznego, ale długotrwałe palenie marihuany może doprowadzić do uzależnienia psychicznego.
Skutki uboczne zażywania medycznej marihuany:
- przyspieszone tętno
- niskie ciśnienie krwi
- zawroty głowy, oszołomienie lub omdlenie
- krótkotrwałe problemy z myśleniem i pamięcią
- obniżony poziom cukru we krwi
- senność
- suchość w ustach
- niepokój
- zaburzenia koordynacji
- bóle głowy
- omamy i paranoja (u osób z zaburzeniami psychicznymi).
Skutki uboczne występują najczęściej u osób, które regularnie palą marihuanę. Prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych u osób, które stosują marihuanę w celach terapeutycznych, jest dość niskie, w związku z tym jest polecana przez niektórych lekarzy.
Sposoby stosowania medycznej marihuany
Medyczna marihuana jest dostępna w różnych formach i jest stosowana na różne sposoby. Jest dostępna w postaci czopków, tabletek, suszu i olejku.
Stosowanie medycznej marihuany:
- palenie i parowanie (susz konopny)
- przyjmowana doustnie: oleje, nalewki, kapsułki i produkty spożywcze
- stosowana miejscowo: maści, plastry, balsamy
- czopki: czopki doodbytnicze lub dopochwowe.
Reasumując, można powiedzieć, że konopie indyjskie nie są lekarstwem same w sobie, ale można je stosować do łagodzenia objawów i skutków ubocznych różnych chorób.
